selectie uit...
KALENDERS
vrij werk op thema
ism stylist /regisseur Ivo van Megen
kalender Machinefabriek Bosscherveld 2015
winnaar -mooiste kalender 2015-
De werknemers van de fabriek zelf, zijn de modellen
kalender 'Image Magie' 2007 voor Andidruk
ism stylist /regisseur Ivo van Megen
gedichten Geert Setola geïnspireerd op de foto's
BUENOS AIRES
gevleugelde bandoneon
die opsprong naar een dove horizon
zing nu en speel! Bedenk hoe eens
mijn jagend hart aan deze reis begon.
Dans de milonga. mars de roodste wijn
vergeet de uren van verdriet en pijn!
Ay Buenos Aires, mijn oude lief,
weldra zal ik weer bij je zijn.
ANNA KARENINA
De trein stopte één ogenblik
op het station Verlangen -Noord.
Een kruiselingse blik, een woord,
een klein charmant gebaar en ik,
ik bleef voor alle eeuwigheid
-als vastgenageld aan mijn lot-
bedrogen door een jonge god,
bewaard in een papieren tijd.
ALICE IN WONDERLAND
'Wie jatte mijn verjaardagstaart?',
riep boos de koningin. 'Was het
die Gekkehoedenmaker, of
was het de kokkin?'
'Hun hoofd eraf!',
grijnsde de Cheshire Kat.
'Ja jaa...', sprak supersnel
de Nepschildpad, maar toen
suste de Griffioen de zaak
en schreef de Maartse Haas
in volle vaart
een mal gedicht.
Dat leek
het
meest
nog
op
een
slin-
gerende
mui-
zen-
s
t
a
a
r
t.
REFLECTION
Zo weinig zaken zijn van tel
nu ik een eind zie aan mijn dromen.
En van het licht, tot rust gekomen,
rest nog een armvol aquarel:
een lichte beving in het groen,
de ramen waterig gesloten.
Geen tranen hoeven meer vergoten
als ik me met mijn lot verzoen.
ROODKAPJE
Ik was een kind nog, vrij van schuld
of boete, Vreugde was onbeheerst,
geduld nog ongeoefend. En ongevraagd
werd ik bemind.
Maar langzaam wordt de put gevuld,
de wolf verdronken. Het leven wordt
nooit meer simpelweg het groeten
van alle dingen voor het eerst.
LADY CHATTERLEY
Om in je armen te belanden
wil ik mijn hijgend hart verpanden
tot ik mijn lijf gevangen weet
in het geheugen van jouw handen.
O! Wie door jou nooit is ontkleed
en nimmer in je vuur kon branden
kan slechts in eenzaamheid belanden,
waar hij vergeet.
LA VIE EN ROSE
De dagen zijn als donkere gordijnen
en alle hoop vervliegt voor wie
melancholie dreigt te verdwijnen
achter een winterharde ironie.
Maar door, voorbij de rozenkruisiging
kiert een vermoeden van een nieuwe tijd:
het land ligt teder uitgespreid,
vol van verlangen naar verandering.
